علائم سندروم داون در نوزادان تازه متولد شده

انواع سندروم داون،علت،علائم و درمان

این سندروم در قرن نوزدهم توسط یک پزشک انگلیسى که اولین توصیف را از گروهى از مراجعین مبتلا به این سندروم چاپ کرد ،به این نام خوانده شد.
سندرم داون شایع ترین نابهنجاری کروموزومی نسبت به سایر اختلالات مرتبط به نقصهای کروموزومی است.

علائم ظاهرى:

نیمرخ مسطح

چشمان مورب رو به بالا

گوش های کوچک

یک تک خط در وسط کف دست

زبان بزرگ

 ماهیچه های کوتاه و مفاصل نرم…

نوزادان مبتلا به این بیماری، بیش از حد سست و بی تعادل هستند

و معمولاً دیرتر از کودکان دیگر به مهارت هاى رشدى مانند:

• چهار دست و پا رفتن
• نشستن
•  راه رفتن می رسند.

معمولاً این کودکان در زمان تولد قد و وزن معمولی دارند

اما رشد آنها کندتر است واز همسالان خود کوچک تر به نظر می رسند.

درکودکان زیر ۲ سال :

کشیدگی کم و حرکات محدود ماهیچه موجب بروز اشکالاتی در:

• مکیدن و غذا خوردن

•  مشکلات گوارشی دیگری چون یبوست می شود.

کودکان نوپا و بزرگ تر نیز ممکن است در:

• حرف زدن

• یادگیری

• و کارهای شخصی(غذا خوردن،لباس پوشیدن، دستشویی رفتن…) تأخیر داشته باشند.

شدت آسیب و انواع سندروم داون:

سندرم داون به شکل متفاوتی بر توانایی های شناختی کودکان تأثیر می گذارد

اما بیشترآنها دچار عقب افتادگی ذهنی خفیف تا متوسط هستند.

آنها می توانند بیاموزند و قادر به پرورش مهارت هایی هستند.

این افراد با سرعتی کمتر از دیگران به اهداف خوددست می یابند

بنابراین نباید آنان را با دیگران و حتی با خودشان مقایسه کنیم.

درست تر است که بگوییم این افراد، انسانی هایی از نوع دیگرند

و جذابیت ها و توانایی های خود را دارند.

-سندروم داون ۲۱ منظم:

بیش از ۹۰ درصد از مبتلایان به سندرم داون به این نوع از سندروم مبتلا هستند

که در آن تمام سلول های بدنشان یک کروموزوم ۲۱ اضافه دارند.

-سندروم جابجایی:

تقریبا ۴ درصد از مبتلایان به این اختلال به این نوع از سندرم مبتلا هستند.

در این نوع از سندرم ماده کروموزوم ۲۱ اضافی به یک کروموزوم دیگر متصل می شود.

این به این معنیست که یکی از والدین هیچ علائمی از این شرایط را ندارد.

-سندروم موزائیکی:

در این نوع تنها برخی از سلول ها یک کروموزوم ۲۱ اضافه دارند.

افراد مبتلا به این نوع سندرم اغلب علائم خفیفی از این بیماری را از خود بروز می دهند.

درمان سندروم داون:

متأسفانه هیچ درمانی برای این سندرم وجود ندارد.

به کمک اقدامات توانبخشى مانند گفتار درمانی، کاردرمانى و برنامه های آموزشی ویژه می توان کیفیت زندگی افراد را بهبود بخشید.
برخی از آنها می توانند زندگی طبیعی و مستقل خوبی داشته باشند

اما برخی دیگر از این مبتلایان نیاز به مراقبت های تمام وقت دارند.

کلمات کلیدى:

سندروم داون،علت سندروم داون،تشخیص سندروم داون،درمان سندروم داون

نویسنده:مریم غلمانى پور